13 قرن پيش از ناپلئون كه خود را سرباز انقلاب فرانسه مي خواند، در ايران خسروانوشيروان دست به چنين كاري زده بود كه از «تاريخ»، نه افراد، لقب «دادگر» گرفته است. پارلمان انگلستان پيش از ناپلئون كميسيون عرايض در جوار خود خلق كرد كه الگوي همه پارلمانها شده است، ازجمله مجلس شوراي اسلامي كه كميسيون اصل 90 دارد. پيشرفته بودن كشورها تنها به خاطر دانش و صنعت آنها نيست، رسيدگي به درد دلها است؛ پيش از آن كه «فرياد» شوند. بی توجهی مقامات وقت مسکو به نامه های مردم از عوامل فروپاشی شوروی اعلام شده است.
در برخي از كشورها كمتر از سه روز به نامه مردم ترتيب اثر مي دهند. در اين ممالك رسم نيست كه صاحب نامه را براي اداي توضيح دعوت كنند؛ مديري كه نامه را دريافت مي دارد برحسب اهميت و فوريت نامه، معاون و يا يكي از زيردستان خود را به سراغ شاكي مي فرستد. مسئله تا حل شدن دنبال مي شود و براي حل آن، اگر لازم باشد ضابطه و قانون وضع مي گردد.
يكي از وظايف هر دفتر روابط عمومي يافتن شكايات از لابلاي روزنامه ها و دادن به مقام مربوط و تعقيب آن تا حل مسئله است، و به همين لحاظ است كه شمار ناراضيان از عملكرد ادارات كم مي شود و به حد اقل مي رسد. باوجود اين، در سومين قرن صدور دستور حياتي ناپلئون هنوز كشورهايي هستند كه به مشكلات مردم كه در جرايد منعكس مي شود و يا نامه هاي ارسالي آنان، آن طور كه بايد توجه نمي کنند كه يك ضعف اداري بزرگ است.
No comments:
Post a Comment