85 سال پيش در روز 13 اوت سال 1926 ميلادي فيدل كاسترو ، انقلابي مشهور جهان و رهبر سابق كوبا در شهر بريان در منطقه اورينته كوبا متولد شد. پدرش آنخل كاسترو آرگو يك زميندار بزرگ اسپانيايي تبار و مادرش ليناروز گونزالس بودند. فيدل داراي 4 خواهر و برادر بود.
فيدل مانند ساير پسران خانواده هاي معتبر كوبا در مدرسه كاتوليك هاي ژزوييت جزيره تحصيل مي كند. در سال 1942 ميلادي او وارد كالج بلئن شهر هاوانا مي شود. او يك دانش آموز ساعي بود كه به گفته نزديكانش همواره مي خواست در جلوي صحنه قرار داشته باشد.
فيدل به خوزه مارتي نويسنده ، شاعر ، روزنامه نگار و قهرمان استقلال كوبا علاقه زيادي داشت. در سال 1945 پس ازكسب ديپلم وارد دانشكده حقوق هاوانا مي شود و به سرعت رو به سياست مي آورد. او به يك گروه از طرفداران عدالت اجتماعي مي پيوندد. در سال 1949 پس از كسب مدرك دكتراي حقوق در شهر هاوانا يك دفتر وكالت باز مي كند و وقت خود را صرف دفاع از فقرا مي نمايد.
فيدل در سال 1952 ميلادي از سوي حزب ارتدوكس نامزد انتخابات مجلس مي شود. انتخاباتي كه هرگز برگزار نمي شود زيرا در روز 10 مارس 1952 ميلادي فولخنسيو باتيستا در يك كودتا رييس جمهور وقت را سرنگون مي كند.
از اين زمان مبارزه سياسي فيدل كاسترو با حكومت ديكتاتوري باتيستا آغاز مي شود. او ابتدا دست به مبارزه سياسي زده و اما پس از اين كه پي برد در مقابل ديكتاتوري باتيستا اين نوع مبارزه بيهوده است مبارزه مسلحانه را آغاز كرد.
فيدل كاسترو و يارانش در روز 26 ژوييه سال 1953 ميلادي براي به دست آوردن اسلحه به پادگان مونكادا حمله مي كنند.در اين حمله 3 نفر از ياران كاسترو كشته شده و 68 نفر پس از دستگيري شكنجه و سپس مخفيانه به قتل مي رسند.
كاسترو به همراه ساير يارانش به كوهستان فرار مي كند اما محل كاسترو لو رفته و او دستگير مي شود. به لطف دخالت اسقف اعظم شهر سانتياگو فيدل كاسترو از مجازات مرگ نجات يافته و به 15 سال زندان محكوم مي شود.
در سال 1955 ميلادي باتيستا تحت فشار مخالفان زندانيان را عفو مي كند. كاسترو پس از آزادي به مكزيك مي رود.او در آنجا با 2 مردآشنا مي شود كه اهميت به سزايي در زندگيش داشتند ، ارنستو چه گوآرا و آلبرتو بايو.
در روز 15 نوامبر سال 1956 ميلادي فيدل به كوبا باز مي گردد ، همراه او 82 مبارز از جمله چه گوارا و برادرش رائول كاسترو بودند اما ، عوامل باتيستا از تاريخ ورود كشتي حامل آنها آگاه شده و بسياري از مردان كاسترو كشته مي شوند.
پس از چند هفته يك گروه 12 نفري نخستين گروه چريكي را در منطقه سيئرا مائسترا تشكيل مي دهند. در جريان چند ماه ، تعداد زيادي به آنها مي پيوندند و يك لشكر واقعي را تشكيل مي دهند. جنگ چريكي مدت 2 سال ميان نيروهاي فيدل كاسترو و ارتش باتيستا ادامه داشت.
در سال 1959 ميلادي فيدل كاسترو و مردانش پيروزمندانه وارد هاوانا مي شوند. فولخنسيو باتيستا از كوبا فرار مي كند.
فيدل كاسترو در روز 16 فوريه سال 1959 ميلادي رسما قدرت را در كوبا در دست گرفت و تا 3 سال پيش علي رغم بيماري قدرت را حفظ كرد. سخنراني هاي طولاني و پر شور اين شخصيت كاريزماتيك كه گاهي تا نزديك به 10 ساعت نيز طول كشيده اند از شهرت به سزايي برخوردار است.
فيدل كاسترو از يك ركورد ديگر نيز برخوردار است و آن تعداد توطئه هاي سازمان جاسوسي آمريكا، سيا ، براي قتل او بوده است كه همگي ناكام ماندند.
فيدل كاسترو در تابستان سال 2006 براي چند عمل جراحي در بيمارستان بستري شد و قدرت را به طور موقت به برادرش رائول كاسترو واگذار كرد.
در 24 فوريه سال 2008 فيدل رسما رهبري كوبا را به برادرش رائول سپرد. فیدل کاسترو كه پس از 55 سال در روز 18 آوریل سال 2011 رهبری حزب کمونیست کوبا را در اختیار داشت ، رسما از اين مقام نيز استعفا داد. با کناره گيري او کنگره حزب در روز 20 آوریل رائول را به این سمت انتخاب کرد.
با اين كه فيدل از قدرت كناره گرفته و فقط هر چند وقت يك بار تلويزيون كوبا تصاويري از او را نشان مي دهد يا رسانه هاي اين كشور خبرهايي از اورا منتشر مي كنند، اما هنوز بسياري از كوبايي ها او را رهبر واقعي كشور مي دانند.
فيدل به خوزه مارتي نويسنده ، شاعر ، روزنامه نگار و قهرمان استقلال كوبا علاقه زيادي داشت. در سال 1945 پس ازكسب ديپلم وارد دانشكده حقوق هاوانا مي شود و به سرعت رو به سياست مي آورد. او به يك گروه از طرفداران عدالت اجتماعي مي پيوندد. در سال 1949 پس از كسب مدرك دكتراي حقوق در شهر هاوانا يك دفتر وكالت باز مي كند و وقت خود را صرف دفاع از فقرا مي نمايد.
فيدل در سال 1952 ميلادي از سوي حزب ارتدوكس نامزد انتخابات مجلس مي شود. انتخاباتي كه هرگز برگزار نمي شود زيرا در روز 10 مارس 1952 ميلادي فولخنسيو باتيستا در يك كودتا رييس جمهور وقت را سرنگون مي كند.
از اين زمان مبارزه سياسي فيدل كاسترو با حكومت ديكتاتوري باتيستا آغاز مي شود. او ابتدا دست به مبارزه سياسي زده و اما پس از اين كه پي برد در مقابل ديكتاتوري باتيستا اين نوع مبارزه بيهوده است مبارزه مسلحانه را آغاز كرد.
فيدل كاسترو و يارانش در روز 26 ژوييه سال 1953 ميلادي براي به دست آوردن اسلحه به پادگان مونكادا حمله مي كنند.در اين حمله 3 نفر از ياران كاسترو كشته شده و 68 نفر پس از دستگيري شكنجه و سپس مخفيانه به قتل مي رسند.
كاسترو به همراه ساير يارانش به كوهستان فرار مي كند اما محل كاسترو لو رفته و او دستگير مي شود. به لطف دخالت اسقف اعظم شهر سانتياگو فيدل كاسترو از مجازات مرگ نجات يافته و به 15 سال زندان محكوم مي شود.
در سال 1955 ميلادي باتيستا تحت فشار مخالفان زندانيان را عفو مي كند. كاسترو پس از آزادي به مكزيك مي رود.او در آنجا با 2 مردآشنا مي شود كه اهميت به سزايي در زندگيش داشتند ، ارنستو چه گوآرا و آلبرتو بايو.
در روز 15 نوامبر سال 1956 ميلادي فيدل به كوبا باز مي گردد ، همراه او 82 مبارز از جمله چه گوارا و برادرش رائول كاسترو بودند اما ، عوامل باتيستا از تاريخ ورود كشتي حامل آنها آگاه شده و بسياري از مردان كاسترو كشته مي شوند.
پس از چند هفته يك گروه 12 نفري نخستين گروه چريكي را در منطقه سيئرا مائسترا تشكيل مي دهند. در جريان چند ماه ، تعداد زيادي به آنها مي پيوندند و يك لشكر واقعي را تشكيل مي دهند. جنگ چريكي مدت 2 سال ميان نيروهاي فيدل كاسترو و ارتش باتيستا ادامه داشت.
در سال 1959 ميلادي فيدل كاسترو و مردانش پيروزمندانه وارد هاوانا مي شوند. فولخنسيو باتيستا از كوبا فرار مي كند.
فيدل كاسترو در روز 16 فوريه سال 1959 ميلادي رسما قدرت را در كوبا در دست گرفت و تا 3 سال پيش علي رغم بيماري قدرت را حفظ كرد. سخنراني هاي طولاني و پر شور اين شخصيت كاريزماتيك كه گاهي تا نزديك به 10 ساعت نيز طول كشيده اند از شهرت به سزايي برخوردار است.
فيدل كاسترو از يك ركورد ديگر نيز برخوردار است و آن تعداد توطئه هاي سازمان جاسوسي آمريكا، سيا ، براي قتل او بوده است كه همگي ناكام ماندند.
فيدل كاسترو در تابستان سال 2006 براي چند عمل جراحي در بيمارستان بستري شد و قدرت را به طور موقت به برادرش رائول كاسترو واگذار كرد.
در 24 فوريه سال 2008 فيدل رسما رهبري كوبا را به برادرش رائول سپرد. فیدل کاسترو كه پس از 55 سال در روز 18 آوریل سال 2011 رهبری حزب کمونیست کوبا را در اختیار داشت ، رسما از اين مقام نيز استعفا داد. با کناره گيري او کنگره حزب در روز 20 آوریل رائول را به این سمت انتخاب کرد.
با اين كه فيدل از قدرت كناره گرفته و فقط هر چند وقت يك بار تلويزيون كوبا تصاويري از او را نشان مي دهد يا رسانه هاي اين كشور خبرهايي از اورا منتشر مي كنند، اما هنوز بسياري از كوبايي ها او را رهبر واقعي كشور مي دانند.
No comments:
Post a Comment