51 سال پيش در روز 16 اوت سال 1960 ميلادي جزيره قبرس كه به يك مستعمره بريتانيا تبديل شده بود استقلال يافته و يك جمهوري مستقل مي شود. اين واقعه يك رويداد منحصر به فرد در تاريخ اين جزيره مديترانه اي با تاريخ چند هزار ساله محسوب مي شود كه يونانيان باستان اين مكان را قلمرو آفروديت [ونوس] تلقي مي كردند.
جزيره قبرس در فاصله 85 كيلومتري سواحل سوريه واقع شده و از لحاظ جغرافيايي جزو منطقه خاورميانه محسوب ميشد اما امروز جزو قاره اروپا بوده و حتي بخش يوناني نشين آن عضو اتحاديه اروپا است.
در عصر باستان جزيره قبرس تحت استعمار يوناني ها ، فنيقي ها ، آشوري ها ، پارس ها ، اقوام هلني و مصري ها بود. سرانجام در سال 58 قبل از ميلاد اين جزيره به تصرف رمي ها درآمد.
ريچارد شيردل ، پادشاه انگلستان در زمان جنگ هاي صليبي جزيره قبرس را از امپراتوري بيزانس جدا كرد و آن را به گي دولوزينيان پادشاه سابق بيت المقدس داد تا غم شكست از سلطان صلاح الدين و از دست دادن بيت المقدس را فراموش كند.
در سال 1489 ميلادي ، يك بازمانده لوزينيان ، كاترين كورنارو جزيره قبرس را به جمهوري ونيز فروخت اما جمهوري ونيز توجه چنداني به قبرس نشان نمي داد و ساكنان جزيره به راهزني دريايي روي آوردند.
در اول ژوييه سال 1570 ميلادي به فرمان سلطان سليم دوم ، عثماني ها در بندر لارناكا پياده شدند و تحت فرماندهي لله مصطفي نيكوزيا مركز جزيره و سپس سراسر قبرس را تصرف كردند.
اين واقعه سر و صداي فراواني در اروپا ايجاد كرد و ناوگان هاي دريايي كشورهاي اروپايي براي تصرف مجدد قبرس به جنگ امپراتوري عثماني آمدند.
علي رغم شكست نيروي دريايي امپراتوري عثماني از ناوگان هاي كشورهاي اروپايي در 7 اكتبر سال 1571 ميلادي در لپانت ، قبرس تحت تسلط امپراتوري عثماني باقي ماند.
پس از احداث كانال سوئز ، ديسراييلي ، نخست وزير بريتانيا تصميم گرفت از جزيره قبرس به عنوان يك پايگاه پشتيباني براي حفاظت از تردد كشتي ها در كانال استفاده كند.
در عصر باستان جزيره قبرس تحت استعمار يوناني ها ، فنيقي ها ، آشوري ها ، پارس ها ، اقوام هلني و مصري ها بود. سرانجام در سال 58 قبل از ميلاد اين جزيره به تصرف رمي ها درآمد.
ريچارد شيردل ، پادشاه انگلستان در زمان جنگ هاي صليبي جزيره قبرس را از امپراتوري بيزانس جدا كرد و آن را به گي دولوزينيان پادشاه سابق بيت المقدس داد تا غم شكست از سلطان صلاح الدين و از دست دادن بيت المقدس را فراموش كند.
در سال 1489 ميلادي ، يك بازمانده لوزينيان ، كاترين كورنارو جزيره قبرس را به جمهوري ونيز فروخت اما جمهوري ونيز توجه چنداني به قبرس نشان نمي داد و ساكنان جزيره به راهزني دريايي روي آوردند.
در اول ژوييه سال 1570 ميلادي به فرمان سلطان سليم دوم ، عثماني ها در بندر لارناكا پياده شدند و تحت فرماندهي لله مصطفي نيكوزيا مركز جزيره و سپس سراسر قبرس را تصرف كردند.
اين واقعه سر و صداي فراواني در اروپا ايجاد كرد و ناوگان هاي دريايي كشورهاي اروپايي براي تصرف مجدد قبرس به جنگ امپراتوري عثماني آمدند.
علي رغم شكست نيروي دريايي امپراتوري عثماني از ناوگان هاي كشورهاي اروپايي در 7 اكتبر سال 1571 ميلادي در لپانت ، قبرس تحت تسلط امپراتوري عثماني باقي ماند.
پس از احداث كانال سوئز ، ديسراييلي ، نخست وزير بريتانيا تصميم گرفت از جزيره قبرس به عنوان يك پايگاه پشتيباني براي حفاظت از تردد كشتي ها در كانال استفاده كند.
No comments:
Post a Comment